Ken je Herman nog? Die van dat vrolijke deuntje met die toch wel treurige tekst? Was er tussenuit gepiept omdat ie zich lam schrok van het leven dat ie had. Niets over van z’n jongensdromen. Op een bankje in het park nam ie het besluit. Maar het viel tegen, al die vrijheid en zeeën van tijd.
Afgelopen twee weken was mijn zoon vrij. Twee weken voorjaarvakantie had hij maar liefst. En dus kon ik ‘maar’ twee middagen in de week werken. De week ervoor hoorde ik mezelf af en toe mopperen: ‘Net kerstvakantie achter de rug en nu al weer een vertraging’. Totdat ik me weer bewust werd van mijn goeie ervaringen met vertragen, stil staan of beperkt tijd hebben.
Meestal werken die momenten heel positief uit. Natuurlijk is het soms druk om het ondernemerschap en moederschap te combineren. Maar na bijna vijf jaar ervaring durf ik wel te zeggen dat ik een betere ondernemer ben sinds ik moeder ben.
Voor iedereen die zich wel eens afvraagt of het ouderschap de kansen op succesvol ondernemerschap in de weg staat, som ik de door mij ervaren voordelen maar eens op. Voordelen voor mij én mijn klanten.
Een tijdje terug coachte ik een leidinggevende binnen een grote organisatie. Ze had een druk bestaan. Niet alleen had ze fulltime de verantwoordelijkheid voor een team in verandering, ook thuis deed ze praktisch alles. Het duurde even maar na enkele gesprekken gaf ze aan het soms toch wat zwaar te vinden. Ze wilde alleen niet ontevreden lijken en ze had geen idee hoe het anders kon….
Na wat vragen en opmerkingen van mijn kant, kwam ze op de gedachte thuis toch maar wat meer hulp te vragen. Al verwachtte ze er weinig van. Het gesprek daarna kreeg ik een totaal ander iemand binnen. Ze straalde van oor tot oor, liep lichter en was veel meer aanwezig. Haar vraag om hulp had supergoed uitgepakt. Zowel haar man als jonge kinderen vonden het fijn om haar te ontlasten. Eindelijk mochten ze iets voor haar doen, zeiden ze. Op hun manier.
Het is december, tijd om vooruit te kijken, maar ook even achteruit. De laatste jaren lijkt ieder jaar sneller voorbij te gaan. Dit jaar duurde ineens verrassend lang. Door de afwisseling denk ik, zowel privé als zakelijk. Mijn zoon ging na de zomer van de crèche naar school, een heel ander leven. Een ook zakelijk was het behoorlijk afwisselend. Had ik de eerste helft van het jaar voornamelijk individuele klanten, de tweede helft kwamen daar bedrijven en organisaties bij.
En gek genoeg waren het juist een paar belachelijke beslissingen die mijn bedrijf een boost gaven....
Zoef, met een sierlijke bocht vliegt het zoveelste schrift door het lokaal. ‘Kijk daar nog maar eens goed naar’ buldert ze door het lokaal. Ze kon er wat van, mijn juf uit klas 3 en 4. We waren acht en het maken van fouten werd zo bestraft. Ik schaamde me vaak kapot en was niet de enige.
Sinds een jaar of vijftien heb ik er wel weer lol in: fouten maken, uitdagingen aangaan, onbekende dingen doen, vallen en opstaan.
Maar dat is dus wel eens anders geweest. En niet zo gek, begrijp ik nu: ik had last van een fixed mindset.
